10 mar 20223 minut(y) czytania

Dlaczego siatkówka to słuszny wybór?

Wersję audio tego tekstu znajdziesz w aplikacji Droga Odważnych

Czy warto uprawiać siatkówkę? Oczywiście jest to pytanie retoryczne, zwłaszcza dla mnie jako trenera. Poruszę w tym tekście kilka aspektów, które, mam nadzieję, pomogą ci poznać ten sport nieco lepiej i sprawią, że przy najbliższej okazji wybiegniesz na boisko!

Siatkówka stała się sportem narodowym, który przyciąga na trybuny całe rodziny. Szkółki siatkarskie szkolą trenerów i zawodników.
Siatkówka to sport społeczny, który uczy komunikacji, budowania relacji i braterstwa.
Piłka siatkowa uczy rozwiązywania konfliktów i podnoszenia się po porażkach.
Siatkówka jest mniej popularna niż piłka nożna, gdyż wymaga lepszej techniki nawet do gry całkowicie amatorskiej.
Piłka siatkowa wpływa pozytywnie na zdrowie i rozwój fizyczny.

Czytaj także: Droga ważniejsza niż cel, walka ważniejsza niż zwycięstwo

Oszaleliśmy na punkcie siatkówki

W Polsce siatkówka jest sportem narodowym. Popularnością przebija ją jedynie piłka nożna, która jest sportem masowym. Jesteśmy krajem podwójnych mistrzów świata, mamy jedną z najsilniejszych lig na świecie, gdzie w większości grają nasi reprezentanci oraz gwiazdy światowego formatu. Hale na meczach reprezentacji w czasie Ligi Narodów pękają w szwach, a o naszych kibicach mówi się, że są najlepsi na świecie.

Na mecze przychodzą całe rodziny, a na trybunach panuje kulturalny i bezpieczny doping. Uzdolniona młodzież może rozwijać się w świetnie szkolących klubach oraz dzięki programowi SOS (Siatkarskim Ośrodkom Szkolnym) – pionierskiemu na skalę świata, ogólnopolskiemu programowi, szkolącemu zarówno trenerów jak i zawodników.

Efektem tego wszystkiego jest nieustanny wzrost liczby osób, grających amatorsko. Coraz więcej z nas zbiera się, by się integrować i grać dla czystej frajdy. Tworzone są chociażby ligi siatkówki firm oraz treningi siatkarskie dla zainteresowanych. W lecie prym wiedzie młodsza siostra siatkówki halowej – plażówka.

Aspekt społeczny piłki siatkowej

Siatkówka jest najbardziej zespołową z drużynowych gier. W jednej akcji oprócz zagrywki bierze udział najczęściej trzech zawodników. Formacje blok-obrona działają jak system naczyń połączonych, każdy z zawodników na boisku pełni swoją odpowiedzialną rolę.

Dyscypliny drużynowe uczą umiejętności komunikacji, budowania relacji i braterstwa. Cele osobiste zostają ukierunkowane na cele drużyny, dzięki czemu rodzi się w graczach pokora i poczucie służby. Siatkówka uczy dyscypliny oraz posłuszeństwa zasadom i wartościom wyznawanym przez zespół i trenera. Dziecko wie, że musi odrobić wcześniej lekcje, umiejętnie planować czas, aby nie narobić zaległości w szkole. Bo jeśli te warunki nie zostaną wcześniej spełnione, to absencja treningowa nie jest karą tylko dla samego zawodnika, ale również całego zespołu.

Czytaj także: Dzięki niepełnosprawnym zrozumiałem istotę męstwa

Gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą

Ważną zaletą tej dyscypliny jest doskonalenie umiejętności rozwiązywania konfliktów. Nie ma szans, w szczególności w męskich zespołach, aby nie dochodziło do różnych tarć wśród samców alfa. Rolą trenera i „szatni” jest takie konflikty rozwiązywać, ucząc umiejętności wsłuchania się w drugiego, wybaczania oraz konstruktywnej krytyki, która ma prowadzić ku dobru.

Sport to wygrywanie z okazaniem szacunku rywalowi oraz umiejętność podnoszenia się po porażkach. O dziwo jedno i drugie jest bardzo ważne w rozwoju młodego siatkarza, a często to porażki uczą nas dużo więcej. Kolejnym ważnym czynnikiem jest poświęcenie. Jeśli dziecko zdecyduje się na poważne rozwijanie pasji, wtedy często ma ograniczony czas na kontakty ze znajomymi, imprezy, kino czy odpoczynek.

Ciemne strony (przynajmniej pozornie) siatkówki

Sport daje piękne przeżycia na drodze do wygrywania, ale również wiele odbiera – nie tylko czas dla najbliższych, ale również niekiedy zdrowie. Kontuzje są niestety nieodłącznym elementem profesjonalnego sportu. Siatkówka nie jest sportem kontaktowym, ale skręcenia stawów skokowych, urazy kolan bądź barków są w niej powszechne, a powrót po kontuzji kształtuje cierpliwość oraz charakter.

Jest to sport bardzo techniczny i przy początkowym trenowaniu mało atrakcyjny. Odbicie oburącz sposobem dolnym nie jest wykorzystywane w żadnym innym sporcie i nie jest naturalnym ruchem jak kopnięcie czy rzut. Analityczne trenowanie poszczególnych elementów jest żmudne i wymaga dużej koncentracji. Ale gdy doda się do siebie wszystkie składowe siatkarskiego rzemiosła, niczym poszczególne akty muzyki, wtedy powstaje piękna dla oka “symfonia”.

Czytaj także: Moja siła to polisa. Warto zadbać o jej poziom i umieć ją wykorzystać

Siatkówka i wpływ na zdrowie

Piłka siatkowa to dyscyplina, która zwiększa ogólną wydolność organizmu, koordynację ruchową oraz wytrzymałość. Wpływa na cały aparat ruchowy człowieka. Jej bardzo ważną zaletą jest wpływ na wszechstronną sprawność fizyczną. Siatkarzom budową bliżej do lekkoatletów niż zawodników futbolu amerykańskiego. Charakteryzuje ich zwinność, gibkość oraz skoczność, której składowymi są siła i szybkość. Radość z gry i wydzielane przy tym endorfiny również zbawiennie wpływają na kondycję organizmu i psychiki.

Ostatni aspekt to mentalność i odporność psychiczna, które w świecie sportu są rozwijane najmocniej poprzez tenis i właśnie siatkówkę. System zdobywania punktów do ostatniej chwili nie daje zwycięstwa. Dlatego tak ważna jest umiejętność koncentracji na każdej kolejnej akcji. Nie raz byłem świadkiem takich meczów, gdy drużyna wygrywała 2:0 w setach i 22:17 w secie trzecim, a nie wygrywała meczu. Boleśnie o tym przekonała się reprezentacja Polski w półfinale Ligi Światowej w meczu z Serbią.

Taka właśnie jest siatkówka – mój sport. Mam nadzieję, że choć trochę zachęciłem cię do jej uprawiania. Po prostu warto.